Karuzela podatkowa to inaczej mechanizm, którego celem jest oszustwo podatkowe, poprzez wykorzystanie znikającego podatnika. Należy do najczęściej popełnianych przestępstw podatkowych. Szacuje się, że w krajach Unii Europejskiej proceder ten powoduje straty rzędu 80 – 100 miliardów euro w skali roku. A mowa tu wyłącznie o oszustwach, które udało się wykryć.

Rzecz się zaczęła we wczesnych latach dziewięćdziesiątych, a dokładnie w 1993 roku, kiedy zniesiono bariery handlowe między krajami wspólnotowymi, ustanawiając na 0% podatek od dostawy towarów wśród podatników z państw członkowskich. Stało się to mimo obaw Komisji Europejskiej i przedstawienia innych, bezpieczniejszych propozycji. Ostatecznie przyjęto właśnie to rozwiązanie. Cztery lata później system ten miał zostać zmodyfikowany, ale obyło się bez rewolucji, wprowadzono jedynie kilka kosmetycznych poprawek.

Funkcjonuje kilka metod wyłudzania podatku VAT od dostaw towarów pomiędzy krajami Wspólnoty, jednak najczęściej bazują one na jednym z dwóch mechanizmów.

Pierwszy to nic innego jak przywłaszczenie podatku należnego, zapłaconego przez innego kontrahenta. Nabycie towaru odbywa się przez tzw. znikającego podatnika, co nie powoduje powstania obowiązku podatkowego z uwagi na jego zerową stawkę. Następnie towar ten sprzedaje się w kraju, do którego go dostarczono i tam transakcja ta zostanie opodatkowana stawką VAT według przepisów krajowych. Dzięki temu zapłacony podatek nie trafia do urzędu skarbowego, ale stanowi nielegalny zarobek, który odbywa się kosztem uszczuplenia skarbu państwa. W momencie gdy sprzedażą zainteresuje się fiskus, znikający podatnik faktycznie znika.

Drugi sposób odbywa się przy udziale większej liczby podatników. Po dostawie towarów wewnątrz Wspólnoty, sprzedaje się je na terenie danego państwa członkowskiego. Transakcja dokonywana jest pomiędzy podmiotami, zwanymi buforami, wśród których występuje znikający podatnik ze znanym już schematem działania. Towar ostatecznie musi trafić do podatnika, który dostarczy go do kraju wspólnotowego. Stawka 0% oraz uprzednie nabycie, przez które powstał obowiązek naliczenia podatku, daje prawo do złożenia wniosku o zwrot podatku, który nie został fizycznie zapłacony. Wyrycie tego mechanizmu jest dość trudne, ale z drugiej strony wymaga sporo pracy od oszustów – zarejestrowania kilku podatników dla celów VAT, powiązania ich osobowo, aby transakcje między nimi nie budziły podejrzeń.