Zarejestrowanie firmy w domu może się skończyć koniecznością zapłacenia wyższych podatków. Może to zaboleć szczególnie tych przedsiębiorców, którzy na daninę wydadzą nawet 30 razy więcej niż pozostali.

Samozatrudnienie to coraz powszechniejszy sposób na wykonywanie pracy. Na założenie działalności gospodarczej decydują się osoby trudniące się wolnymi zawodami, ale również kosmetyczki, stomatolodzy czy osoby prowadzące punkty przedszkolne. Różnica między tymi pierwszymi a pozostałymi grupami polega na tym, że często osoby takie do swojej pracy potrzebuje jedynie biurka i półki na dokumenty, dlatego też decydują się pracować w domu. Natomiast dentysta, kosmetyczka, czy przedszkolanka, również mogą swoje gabinety umieścić w domu, ale wiąże się to z koniecznością dostosowania do tego oddzielnego pomieszczenia, co generuje niemałe koszty.

Prowadzenie działalności gospodarczej w domu przekłada się na odprowadzany podatek od nieruchomości. Mianowicie, jeśli w tym celu mieszkanie lub dom zostanie mocno przebudowane, a tym samym przestanie pełnić funkcje mieszkalne, wówczas należna fiskusowi danina będzie większa. Jeśli więc do prowadzenia działalności został zagospodarowany jedynie kącik w pokoju, w którym stoi biurko i nie zakłóca to korzystania z nieruchomości, zgodnie z jej mieszkalnym przeznaczeniem, podatek nie ulegnie podwyższeniu. Inaczej będzie w przypadku osoby, która na prowadzenie działalności przeznaczyła np. cały parter domu.

Wysokość podatku od nieruchomości ustalana jest przez gminy i może być zmieniona raz w roku. Maksymalna wysokość podatku określona jest w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Różnica w podatku od nieruchomości mieszkalnych, w porównaniu do nieruchomości, w których prowadzona jest działalność gospodarcza, może być spora. Maksymalna stawka dla budynku mieszkalnego wynosi aktualnie 0,77 zł za mer kwadratowy, dla budynku przeznczonego na działalność jest to natomiast 23,10 zł za m2 powierzchni użytkowej.

Problemem może być ocena, który podatek będzie w danym przypadku właściwy. Tu z pomocą przychodzi ustawa Prawo budowlane, która precyzyjnie określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby można było mówić o zmianie sposobu użytkowania. Zgodnie z przepisami musi nastąpić zmiana przeznaczenia lokalu, czyli z mieszkalnego lokal powinien przeistoczyć się w taki, w którym warunki uniemożliwiają mieszkanie nawet po godzinach pracy. Jeśli na potrzeby działalności przystosowano tylko część domu, wtedy wyższy podatek będzie płacony proporcjonalnie do tej części.

Należy przy tym pamiętać, że tylko zakończenie działalności umożliwia ponowną zmianę przeznaczenia lokalu na mieszkalny i zapłatę niższego podatku. Samo zawieszenie działalności nie zwalnia więc przedsiębiorcy od obowiązku zapłaty wyższej daniny.