Jak rozliczyć ulgę dla klasy średniej?
Z początkiem nowego roku w życie wszedł zapowiadany od wielu miesięcy Polski Ład, a wraz z nim zmiany w przepisach podatkowych. Jedną z nich, która budzi wiele wątpliwości i kontrowersji wśród pracowników, jest wprowadzenie tzw. ulgi dla klasy średniej. Pojawia się wiele pytań dotyczących tego, kiedy ulgę można zastosować i jak ją rozliczyć. Wątpliwości próbuje rozwiać resort finansów.
Jak podaje Ministerstwo Finansów na swojej stronie internetowej „ulga dla klasy średniej polega na odliczeniu od dochodu kwoty, która jest ustalana indywidualnie w oparciu o wysokość uzyskanych przychodów”. Z jednej strony ulga ma być dla pracownika korzystna, z drugiej zaś pojawia się ryzyko, że w rozliczeniu rocznym ulgę trzeba będzie zwrócić, jeśli podatnik nie zmieści się określonych w ustawie limitach. Jak więc prawidłowo zastosować tę ulgę?
Jeśli w danym miesiącu pracownik zarobił mniej niż 5 701 zł brutto lub więcej niż 11 141 zł brutto, to ulga mu nie przysługuje. W kolejnych miesiącach będzie mógł z niej jednak skorzystać, jeśli jego wynagrodzenie zmieści się we wskazanych limitach – miesięcznym i rocznym. Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że pracodawca naliczając wynagrodzenie, stosuje ulgę za te miesiące, w których pracownik zarobił na etacie pomiędzy 5 701 zł a 11 141 zł. Roczny limit przychodów wynosi 133 692 zł brutto i po przekroczeniu tej kwoty przez pracownika ulga przestaje być przez pracodawcę stosowana, niezależnie od tego, jaki przychód osiągnięty zostanie w kolejnych miesiącach. Dla prawidłowego zastosowania ulgi w danym miesiącu konieczne jest zsumowanie wszystkich osiągnięty w nim przychodów. W przypadku osób, które otrzymują wynagrodzenie dwa razy w miesiącu, sytuacja wygląda następująco: jeśli pierwsza wypłata wynosi np. 5000 zł, nie stosuje się ulgi, ponieważ kwota ta jest poniżej dolnego limitu, ale jeśli kolejna wypłata w tym samym miesiącu wynosi 2000 zł, wówczas pracodawca sumuje przychody, które łącznie wynoszą 7000 zł i stosuje ulgę, która w tym przypadku wynosi 512,35 zł.
W odwrotnym przypadku, gdy pierwsza wypłata wynosi 7000 zł i pracodawca zastosuje ulgę (ponownie w kwocie 512,35 zł), a kolejna wypłata w tym samym miesiącu również wyniesie 7000 zł, czyli łączny przychód pracownika wyniesie 14 000 zł i jest powyżej górnego limitu stosowania ulgi, pracodawca zobowiązany jest do dochodu (czyli podstawy obliczenia zaliczki na podatek dochodowy) doliczyć ulgę, którą zastosował przy pierwszej wypłacie, czyli 512,35 zł.
Wiele wątpliwości budzi również kwestia stosowania ulgi w przypadku małżonków rozliczających się wspólnie, z których jeden osiąga przychody powyżej 133 692 zł rocznie, a drugi nie pracuje i nie osiąga żadnych przychodów. Resort finansów wyjaśnia, że małżonkowie, którzy są w takiej sytuacji, mogą przy wspólnym rozliczeniu zastosować ulgę dla klasy średniej, o ile połowa ich rocznych przychodów mieści się w ustanowionych rocznych limitach, tj. od 68 412 do 133 692 zł.
Dla emerytów z kolei ważną informacją jest, że nie zmienił się sposób opodatkowania dodatku pielęgnacyjnego. Nadal stanowi on przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jest zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT.
Najnowsze komentarze